Onzekerheid en zelfvertrouwen in fotografie

Bekijk deze aflevering van 30 Minuten Sluitertijd op YouTube:

Iedere fotograaf twijfelt. Over die ene foto. Over je stijl. Over of het “wel goed genoeg is”. In deze aflevering hebben je fotografievrienden Niels en Michiel het over zelfvertrouwen – of beter gezegd: het gebrek daaraan. Want het hoort erbij. Twijfel is normaal. Maar hoe zorg je dat je toch je eigen keuzes blijft maken?

We praten over de invloed van klanten, likes, social media en fotografievrienden-met-meningen. Over hoe je leert luisteren naar jezelf, en hoe je groeit door juist te durven kiezen. Zwart-wit of kleur? Bewerkt of rauw? De enige die het écht kan beslissen… ben jij.

📘 Deze week geven we de Nachtfotobijbel weg – een boek dat je helpt om met vertrouwen de duisternis in te stappen. Letterlijk én figuurlijk. Want nachtfotografie vraagt net zo goed om durven kiezen en loslaten. Luister de aflevering en ontdek hoe je kans maakt. Alle fotobijbels vind je op https://fotobijbels.nl

Een nieuwe week. Misschien voel je de twijfel. Misschien zoek je bevestiging. Dan is dit je reminder: jouw manier van kijken is waardevol. En je fotografievrienden op de maandagochtend zijn er weer om dat er zachtjes in te hameren.

📣 Shoutout van de week gaat naar Hille James – fotograaf met jaren ervaring in oorlogsfotografie, een militair die van dichtbij special forces en meer vastlegt. Zijn werk is rauw, eerlijk en krachtig – vaak in kleur en zeer visueel. Je vindt hem op @hillejames_fotografie en @hillejames_combatphotographer. 

Ook in deze podcast

• Denise Woerdman

Leestafel

Door het boek via onderstaande knop te bestellen, krijgen wij een kleine vergoeding en help je de podcast!

Bekijk of luister deze fotografiepodcast op Spotify:

Zelfvertrouwen komt niet voor de foto

Er is bijna niemand die begint met fotografie en denkt: ik weet precies wat ik aan het doen ben. En als ze dat wel denken, dan komt die twijfel vanzelf alsnog. Want fotografie is keuzes maken, en keuzes maken is spannend. Welke lens? Welke uitsnede? Is dit wel goed genoeg? Wat als het mislukt?

Het gekke is: hoe langer je fotografeert, hoe minder die onzekerheid verdwijnt. Je gaat er alleen anders mee om. En daar zit de winst.

Herhaling, herhaling, herhaling

Zelfvertrouwen ontstaat niet op dag één. Ook niet op dag tien. Het ontstaat door te doen. Door te maken. Door opnieuw te maken. Elke keer dat je met je camera op pad gaat, train je iets. Je oog. Je timing. Je lef. Niet door trucjes te leren, maar door ervaring op te bouwen.

Herhaling is niet saai. Herhaling is veiligheid. Het is de basis waarop je kunt bouwen. Zodat je straks, als het spannend wordt, weet wat je moet doen. Niet omdat je het ergens gelezen hebt, maar omdat je het al zo vaak gedaan hebt.

Onzekerheid verdwijnt nooit helemaal

En dat is maar goed ook. Want als je alles zeker weet, daag je jezelf niet meer uit. Dan stop je met groeien. De kunst is dus niet om de onzekerheid weg te duwen, maar om hem te leren herkennen. Te zien als teken dat je iets nieuws aan het proberen bent.

Nieuwe projecten brengen nieuwe twijfels. Nieuwe mensen brengen nieuwe verwachtingen. En ook als je allang je eigen stijl hebt gevonden, is er altijd weer een volgende stap. Iets wat je nog niet eerder hebt gedaan. En daar hoort onzekerheid bij.

En ga de stappen herkennen, op de een of andere manier. Een afgerond project, een compliment van je held. Vier die succesjes, vier de volgende stap.

Laat je niet gek maken

In een wereld waarin iedereen zijn mooiste beelden deelt, is het verleidelijk om te denken dat jij de enige bent die het niet zeker weet. Maar geloof me: elke fotograaf twijfelt. Aan het licht. Aan de selectie. Aan zichzelf. En juist die twijfel maakt het werk eerlijker.

Want wat is een foto zonder gevoel? Zonder risico? Zonder kwetsbaarheid?

We hebben niet méér zelfvertrouwen nodig. We hebben meer ruimte nodig om te leren. Om fouten te maken. En om daar niet op afgerekend te worden, maar op aangemoedigd.

Het zit in je vingers

Op een dag kijk je terug op je werk van een jaar geleden. En dan denk je misschien: dat zou ik nu anders doen. Niet omdat het slecht was. Maar omdat jij gegroeid bent. Als fotograaf en als persoon. Omdat je inmiddels weet wat je wilt zeggen. En hoe.

Dat is zelfvertrouwen. Niet roepen dat je het kunt, maar zien dat je gegroeid bent. Omdat je het hebt gedaan. Omdat je bent blijven kijken. Blijven maken. Blijven proberen.

Dus de volgende keer dat je twijfelt aan je foto, je stijl of je stem: pak je camera. Loop de deur uit. Doe het nog een keer. Herhaling, herhaling. En dan ineens weet je het. Niet alles. Maar genoeg om door te gaan.

En dat is al heel wat.